JOKO GUNDALA
Jumat, 02 Januari 2015
Kamis, 17 April 2014
UNTUKMUPUTRI LEO SAAT INI
Kasih Kau Penyemangat Hidupku
Kasih Kau hadir disaat yang tepat
Saat aku gundah menjalani hidup
Saat aku sedih ketika semua orang yang aku kasihi mengecewakanku
Saat aku letih dan binggung harus bagaimana
Kasih tatapanmu dan perhatianmu membuat ku sadar
Sadar bahwa hidup ini indah
Sadar bahwa segala masalah ada jawabannya
Sadar bahwa aku mempunyai kehidupan yang lebih baik
Sadar bahwa aku layak di cintai dan di hargai
Sadar bahwa aku berguna untuk banyak orang
Sadar agar aku jangan menyia-yiakan hidupku
Kasih kau membuatku semangat
Semangat untuk berbuat baik
Semangat untuk berdoa
Semangat untuk mencintai Tuhan ku
Semangat untuk menata hidupku
Kasih kau membuatku bingung
Binggung memikirkan mu
Binggung apakah aku mungkin bersamamu
Binggung ketika cinta ini mulai tumbuh
Binggung ketika rasa rindu ini datang
Binggung ketika aku harus menunggumu
Kasih aku hanya ingin kau tahu aku dapat tersenyum karena mu
Kasih kau penyemangat hidupku
–Ku persembahkan untuk kekasih hatiku saat ini–
LEO GIRL
HARAPANKU LEO 83
Hari demi hari terus berjalan
Pergantian waktupun tidak dapat dielakan
Perubahan adalah sebuah realitas yang harus dihadapi
Sebagai konsekwensi logis atas akhir dari setiap langkah
Paradigma hidup merupakan acuan dalam melangkah
Sebagai barometer dalam menjalani hidup
Menuju sebuah wujud misteri
‘Cita-cita’
Perenungkan kembali tentang Paradigma hidup
Tentang cita-cita yang tergantung di angkasa
Katakanlah kamu bisa untuk meraihnya
Kamu bisa untuk menjalaninya
Gapailah semuanya
Pergantian waktupun tidak dapat dielakan
Perubahan adalah sebuah realitas yang harus dihadapi
Sebagai konsekwensi logis atas akhir dari setiap langkah
Paradigma hidup merupakan acuan dalam melangkah
Sebagai barometer dalam menjalani hidup
Menuju sebuah wujud misteri
‘Cita-cita’
Perenungkan kembali tentang Paradigma hidup
Tentang cita-cita yang tergantung di angkasa
Katakanlah kamu bisa untuk meraihnya
Kamu bisa untuk menjalaninya
Gapailah semuanya
Kamis, 13 Maret 2014
GUNDAHING ATIKU
Aku sesambat
nalika susah-cilaka nyengkerem uripku
aku ngrerepa:
kenapa aku ora mati wae nalika aku lair saka kandhutane ibu?
apa sababe aku digendhong lan dipangku sarta
disusoni dening ibu?
apa ana sesambat lan keduwung kang luwih jero katimbang iki?
kenapa ngeduwungi urip
urip iki peparing sih Dalem Gusti!
Tuwuhe piala ora saka lebu bumi
kesusahan ora thukul saka lemah
nanging manungsa dhewe kang nekakake cilaka marang awake.
Aku rumangsa ora duwe apa-apa ing donya iki
urip lan patiku dudu darbekku
kanthi wuda aku lair saka kandhutane ibu
kaya mengkono uga aku bali mrana.
Allah kang maringi, Allah kang mundhut
pinujia asmane Pangeran!
nalika susah-cilaka nyengkerem uripku
aku ngrerepa:
kenapa aku ora mati wae nalika aku lair saka kandhutane ibu?
apa sababe aku digendhong lan dipangku sarta
disusoni dening ibu?
apa ana sesambat lan keduwung kang luwih jero katimbang iki?
kenapa ngeduwungi urip
urip iki peparing sih Dalem Gusti!
Tuwuhe piala ora saka lebu bumi
kesusahan ora thukul saka lemah
nanging manungsa dhewe kang nekakake cilaka marang awake.
Aku rumangsa ora duwe apa-apa ing donya iki
urip lan patiku dudu darbekku
kanthi wuda aku lair saka kandhutane ibu
kaya mengkono uga aku bali mrana.
Allah kang maringi, Allah kang mundhut
pinujia asmane Pangeran!
RONCE RONCE
O, mawar kang mulus
dak pethik kanthi tangan katresnan
nadyan driji iki kebak irenging Lumpur
Mawar kang resik
sesambatmu lan panangismu
nalika dak tandur ing ati kang tatu
rinonce madangi ati kang sepi
Aku iki pangumbara kaluwen lan ngelak
aku tansah ngenteni tetesing tresnamu
necep gandamu kang ngambar arum
O, mawar kang mulus
alum godhongmu ing regemane tangan
kumlawer lung-lungmu sinendhal peksan
sesambatmu lan panangismu
dak pethik kanthi tangan katresnan
nadyan driji iki kebak irenging Lumpur
Mawar kang resik
sesambatmu lan panangismu
nalika dak tandur ing ati kang tatu
rinonce madangi ati kang sepi
Aku iki pangumbara kaluwen lan ngelak
aku tansah ngenteni tetesing tresnamu
necep gandamu kang ngambar arum
O, mawar kang mulus
alum godhongmu ing regemane tangan
kumlawer lung-lungmu sinendhal peksan
sesambatmu lan panangismu
aku nora tega tansah meksa Dak culake kembang ing gegemaning tanganku
aku arep mbacutake laku
nadyan tansah cuwa, kaluwen lang ngelak
aku arep mbacutake laku
nadyan tansah cuwa, kaluwen lang ngelak
MUGO KAJABAH PANJANGKAHKU
Angrantu sinambi jumangkah ing dalan kang peteng kebak sandungan
Mecaki lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun
Bumi kang kapidak kebak sinengker
Anggawa ganda bacin
Manuk manuk dhandhang kekitrang wayah sore
Peteng kang gemuleng ing angganing manungsa
Wus sinerat ana ing kitab duk ing uni
Pepadang bakal tumeka anggawa kabar bebungah
Kanggo kita sami jalma manungsa
Kang bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun
Amadhangi sakendhenging jagat raya
Mara gage kita sami tumenga ing angkasa
Mangayubagya rawuhipun sang pepadhang
Kanthi mesu raga nutup babahan nawa sanga
Mangestu nampi pepadhang …..
Mecaki lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun
Bumi kang kapidak kebak sinengker
Anggawa ganda bacin
Manuk manuk dhandhang kekitrang wayah sore
Peteng kang gemuleng ing angganing manungsa
Wus sinerat ana ing kitab duk ing uni
Pepadang bakal tumeka anggawa kabar bebungah
Kanggo kita sami jalma manungsa
Kang bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun
Amadhangi sakendhenging jagat raya
Mara gage kita sami tumenga ing angkasa
Mangayubagya rawuhipun sang pepadhang
Kanthi mesu raga nutup babahan nawa sanga
Mangestu nampi pepadhang …..
LEBUR DHADHI AWU
Pamekas kang siningker jroning laku,
tan kawiyak ing panggraita
Mung pengin ayem, nanging keplayu kerem,
keselak besus kanyata ora pecus,
kelindhih ing atur saklimah,
kepidak ing tindak sapecak,
kumara aking, marga tan weruh ing rasa,
nalar cupet marga tan ngudi ing kasunyatan,
banjur arep dadi apa?
Sawangen kae,
wiyati kang tanpa wates
kapan bisa kokrengkuh?
tan kawiyak ing panggraita
Mung pengin ayem, nanging keplayu kerem,
keselak besus kanyata ora pecus,
kelindhih ing atur saklimah,
kepidak ing tindak sapecak,
kumara aking, marga tan weruh ing rasa,
nalar cupet marga tan ngudi ing kasunyatan,
banjur arep dadi apa?
Sawangen kae,
wiyati kang tanpa wates
kapan bisa kokrengkuh?
Langganan:
Postingan (Atom)